Turkish - English
Definition of i̇lli̇yet in Turkish English dictionary
- illiyet
- (Kanun) causation
- illiyet
- phil., law causality
- illiyet
- (Hukuk) causality
- illiyet
- causality nedensellik
- illiyet bağı
- (Kanun) Line of reasoning
- illiyet bağı
- (Kanun) casual connection
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of i̇lli̇yet in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Bir sonucu ortaya çıkaran eylem ve hareketle o sonuç arasındaki bağıntı
- (Osmanlı Dönemi) Sebeb ile alâkalı. Esas sebeble alâkadarlık. Sebeb arayı
- illiyet
- Nedensellik
- illiyet
- (Osmanlı Dönemi) neticeye bağlılık
- illiyet bağı
- (Kanun) İlliyet bağı ya da nedensellik bağı, hukuki sonuç ile sonucu ortaya çıkaran olguların arasındaki bağı belirten bir hukuk terimidir. Ortaya çıkan zarar ile failin davranışı (fiil) arasındaki bağlantı olarak tanımlanabilir. Maddi hukukta da ceza hukukunda da, sorumlu tutulabilmek için uygun illiyet bağının varlığı aranır. Böyle bir bağ kurulamıyorsa sorumluluk oluşmaz
- İLLİYET BAĞI
- (Hukuk) Nedensellik bağı; bir neden ile ortaya çıkan sonuç arasında ki bağıntı