Turkish - English
Definition of i̇li̇m in Turkish English dictionary
- ilim
- science
- ilim
- discipline
- ilim
- scientific study of knowledge, study based on a scientific method: Bu neticeye ilim yoluyla vardım. I reached this conclusion by scientific study
- ilim
- theoretical knowledge, knowledge based on theory alone
- ilim
- branch of knowledge or study, science: fizik ilmi the science of physics. ilahiyat ilmi the science of theology. tabii ilimler the natural sciences
- ilim
- wisdom
- ilim
- learning
- ilim
- science bilim
- ilim
- lore
- ilim
- education
- ilim adamı
- scientist
- ilim
- enlightenment
- ilim
- letter
- ilim adamı
- person whose profession is the scientific pursuit of knowledge in a particular field (usually refers to distinguished scholars or researchers)
- ilim irfan
- enlightenment
- müspet ilim
- hard science
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of i̇li̇m in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Bak: İlm
- ilim
- (mecaz) Ayrıntı, özellik, nitelik, hassasiyet
- ilim
- Bilim: "Kılıç gibi kesen ve şakırdayan mantığıyla ilmin askerleşmiş tipiydi."- P. Safa
- ilim
- Ayrıntı, özellik, nitelik, hassasiyet
- ilim
- Bilim
- ilim
- Evrenin ya da olayların bir bölümünü konu alarak seçen, deneye dayanan yöntemler ve gerçeklikten yararlanarak yasalar çıkarmaya çalışan düzenli bilgi
- ademi ilim
- (Osmanlı Dönemi) ilmimiz ve bilgimiz dahilinde olmayan
- ilim adamı
- Bilim adamı
- ilim kadını
- bakınız: bilim adamı
- ilimler
- (Osmanlı Dönemi) ulûm
- manevi ilim
- Anlayış yöntemini esas alan bilim dalı
- İlim
- (Osmanlı Dönemi) FENN
- İlim
- (Osmanlı Dönemi) MAYE
Related Terms
i̇li̇m
Hyphenation
i̇·li̇mResimler
History
Favorites