Turkish - English
Definition of i̇kametgâh in Turkish English dictionary
- ikametgah
- dwelling
- ikametgâh
- residence, abode, dwelling, domicile
- ikametgah
- (Politika, Siyaset) habitat
- ikametgah
- house
- ikametgah
- habitancy
- ikametgah
- dwelling house
- ikametgah
- abidance
- ikâmetgâh
- residential
- ikametgâh
- abode
- ikametgâh
- residence
Is this Tom's residence?
-Burası Tom'un ikametgahı mı?
- ikametgâh
- inhabitation
- ikametgâh
- quarters
You should be in your quarters.
-İkametgahında olmalısın.
- ikametgâh
- place of residence
- ikametgâh
- domicil
- ikametgâh
- domicile
- ikametgah ile ilgili
- residential
- ikametgah ilmuhaberi
- certificate of residence
- ikametgâh
- dwelling house
- ikametgâh
- dwelling
- ikâmetgâh
- domicile
- ikametgah belgesi
- domicile certificate
- ikametgah değiştirme
- (Kanun) change of abode
- ikametgah değiştirmek
- (Kanun) change residence
- ikametgâh ilmuhaberi
- Residence paper, residence certificate
- dini ikametgah
- religious residence
- ikametgah senedi
- residence certificate
- ikametgah yakınlığı
- (Kanun) proximity of residence
- ikametgâh ile ilgili
- domiciliary
- ikametgâh kâğıdı/ilmühaberi
- residence paper
- resmi ikametgâh
- legal domicile
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of i̇kametgâh in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) İkamet yeri
- (Osmanlı Dönemi) f. Ev, hane
- ikametgah
- İkamet edilen, oturulan yer, konut
- AKDİ İKAMETGAH
- (Hukuk) Sözleşmede ikamet edilen yeri gösteren adres
- ikametgah ilmühaberi
- Konut belgesi
- ikametgah kağıdı
- bakınız: ikametgâh ilmühaberi, konut belgesi
Related Terms
i̇kametgâh
Hyphenation
i̇·ka·metg·âhResimler
History
Favorites