Turkish - English
Definition of i̇fri̇t in Turkish English dictionary
- ifrit
- demon
- ifrit
- afreet
- ifrit
- troublemaker
- ifrit
- devil
- ifrit olmak
- furious
- ifrit olmak
- to be furious
- ifrit olmak
- go into a rage
- ifrit olmak
- be furious
- ifrit
- hobgoblin
- ifrit
- afrit
- ifrit
- succubus
- ifrit
- fiend
- ifrit etmek
- infuriate
- ifrit etmek
- to infuriate, to burn sb up
- ifrit etmek
- to put (someone) in a towering rage, make (someone) fit to be tied, make (someone) hit the ceiling
- ifrit etmek
- burn somebody up
- ifrit kesilmek
- (deyim) fly into a fury
- ifrit kesilmek/olmak
- to be/get very angry (at)
- ifrit olmak
- to go into a rage, to be furious
Related Terms
English - English
Definition of i̇fri̇t in English English dictionary
- ifrit
- A kind of djinn mentioned in the Qur'an
- ifrit
- A kind of djinn mentioned in the Quran
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of i̇fri̇t in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Mc: Korkunç, kızgın ve öfkeli insan
- (Osmanlı Dönemi) Cin taifesinden çok muzır, şerir ve korkunç bir cins
- ifrit
- Doğu masal ve efsanelerinde, kötü ve korkunç cin
- ifrit
- Öfkeli, ortalığı birbirine katan kimse
- ifrit
- (Osmanlı Dönemi) cin tâifesinden çok zararlı, kötü ve korkunç bir cins
- ifrit
- Kötü ve korkunç cin