Turkish - Turkish
Definition of i̇cabi̇ in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Olumlulukla ilgili, eylemsel, etkin
- icâbî
- (Osmanlı Dönemi) müsbet, îcâba âit, lâzım, gerekli, zaruretle ilgili
- İCABÎ
- (Osmanlı Dönemi) Müsbet. İcaba âit, icaba dair
- İCABÎ
- (Osmanlı Dönemi) Lâzım, gerekli, zarurete müteallik