Turkish - English
Definition of iğrenme in Turkish English dictionary
- disgust, repulsion
- detestation
- hate
- nausea
- contempt
- execration
- abomination
- disgust
- repulsion
- revulsion
- loathing
- abhorrence
- repugnance
- rally
- repugnant
- iğrenmek
- abhor
- iğrenme işi yapılmak
- do the work to be disgusted
- iğrenmek
- detest
- iğrenmek
- gross out
- iğrenmek
- be disgusted
- iğrenmek
- revolt at
- iğrenmek
- disdain
- iğrenmek
- disgusted
- iğren
- {f} disgusting
That attitude of his is quite disgusting.
-Onun bu tutumu oldukça iğrençtir.
My roommate is so disgusting.
-Oda arkadaşım çok iğrenç.
- iğrenmek
- execrate
- iğrenmek
- nauseate
- iğrenmek
- hate
- iğrenmek
- hold smth. in detestation
- iğrenmek
- revolt
- iğrenmek
- abominate
- iğrenmek
- revolt against
- iğrenmek
- loathe
- iğrenmek
- to feel disgust (at), be disgusted (with); to loathe
- iğrenmek
- to be disgusted, to loathe, to revolt (at), to detest, to abominate
- iğrenmek
- keck
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of iğrenme in Turkish Turkish dictionary
- İğrenmek işi
- iğrenmek
- Bir şeyi tiksindirici bulmak, istikrah etmek
- iğrenmek
- Bir şeyi tiksindirici bulmak, istikrah etmek: "Asıl iğrendiğim, ürktüğüm elleriydi."- R. H. Karay
- iğrenmek
- Aşağılık, bayağı bulmak, tiksinmek: "Bayağılaşmış gibi kendimden iğreniyordum."- R. H. Karay
- iğrenmek
- Aşağılık, bayağı bulmak, tiksinmek
- İğrenme
- iğrenti
- İğrenmek
- (Osmanlı Dönemi) DAGZ
- İğrenmek
- (Osmanlı Dönemi) AYFE
Related Terms
iğrenme
Hyphenation
iğ·ren·mePronunciation
Resimler
History
Favorites