Turkish - English
Definition of hi̇lafet in Turkish English dictionary
- hilafet
- being the dervish who is regarded by his fellows as having the profoundest knowledge of God; the rank of such a dervish
- hilafet
- being a successor; succession, vicegerency
- hilafet
- being a successor to a dervish sheikh
- hilafet
- caliphate halifelik
- hilafet
- being a dervish sheikh; rank of a dervish sheikh
- Hilâfet
- khilafah
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of hi̇lafet in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Bir kimseye halef olmak ve onun yerine geçmek
- (Osmanlı Dönemi) Din ve dünya işlerinde umumi reislik. İmam-ül Mü'minîn olan zât, şer'î hükümlerin icrasında Peygamberimiz Hz. Muhammed'e (A.S.M.) halef olduğu için hilafet vazifesini alana Halife denmiştir. Buna İmamet-i Kübra da denir.Hilafet, 1517 (Hi: 923) tarihinde Abbasilerden Osmanlılara intikal etmekle, hilafet ve saltanat birleşmiş oldu. Hilafeti Sultan Selim Han'a terkeden Mısır'da son Abbasi Halifesi El-Mütevekkil idi.(İslâmiyetin himayesi ve i'lâsı, şer'î hükümle
- hilafet
- Halifelik
- hilâfet
- (Osmanlı Dönemi) halîfelik, Peygamberimizin vekili olarak din ve dünya işlerinde umumi reislik