Turkish - Turkish
Definition of hi̇cab in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Men'etmek
- (Osmanlı Dönemi) Perde. Örtü. Hâil
- (Osmanlı Dönemi) Setretmek. Gizlemek
- (Osmanlı Dönemi) Allah ile kul arasındaki perde
- (Osmanlı Dönemi) Utanma. Kendini kusurlu bilip insanlar arasından çekilmek
- hicab
- (Osmanlı Dönemi) perde, örtü; utanma, arlanma
- Hicâb
- (Osmanlı Dönemi) HAYİL