having the power to distinguish and discern; discriminating

English - Turkish

Definition of having the power to distinguish and discern; discriminating in English Turkish dictionary

Related Terms

distinctive

{s} belirgin

Tom'un sağ gözünün altında belirgin bir yara izi vardı. - Tom has a distinctive scar under his right eye.

distinctive

kolaylıkla ayırt edilebilen

distinctive

{s} kolaylıkla ayırt edilebilen, farklı; kendine özgü

distinctive

(Kanun) karakterlik

distinctive

diğerlerinden ayrı

distinctive

(Dilbilim) ayırıcı nitelik

distinctive

ayrıcı

distinctive

özel

Japonya'nın pek çok ayırt edici özellikleri vardır. - Japan has many distinctive traits.

Japon dilinin birçok ayırt edici özellikleri var. - The Japanese language has many distinctive characteristics.

distinctive

ayıran

distinctive

{s} kendine özgü

Sami mekanı kendine özgü tarzıyla süsledi. - Sami decorated the place in his distinctive style.

distinctive

{s} özgün

distinctive

farklı bir şekilde

distinctive

{s} ayırıcı

distinctive

distinctiveness ayırt edici özellik

distinctive

{s} karakteristik

distinctive

disnctively ayırt ederek

English - English

Definition of having the power to distinguish and discern; discriminating in English English dictionary

distinctive

Hyphenation

ha·ving the po·wer to dis·tin·guish and discern; dis·cri·mi·nat·ing