Turkish - English
Definition of hanefi in Turkish English dictionary
- Islam
- Hanafi, pertaining to the Hanafi school of law
- (a) Hanafi, (a) Hanafite, adherent of the Hanafi school of law
Turkish - Turkish
Definition of hanefi in Turkish Turkish dictionary
- Bu mezhepten olan kimse
- (Din) Hanefi mezhebi, (Arapça: الحنفية veya المذهب الحنفي) İslam dininin sünni fıkıh mezheplerinden biri. Hanefilerin itikatta (inançta) mezhepleri ise maturidiyedir. İsmini kurucusu Ebû Hanife'den (Numan bin Sabit) (699-767) alır. Türkistan, Afganistan, Türkiye, Hindistan ve Pakistan'da yaygındır. Hanefi mezhebi dört sünni mezhebin nüfus açısından en genişidir. Takipçileri tüm İslam aleminin yaklaşık %45'ini oluşturmaktadır. Diğer üç mezhep Şafii, Maliki ve Hanbeli mezhepleridir
- İslamiyette dört Sünni mezhepten biri
- HANEFÎ
- (Osmanlı Dönemi) Dört hak mezhepten birisi. Veya bu mezhepten olan kimse. Bak: İmam-ı A'zam
- Hanefî
- (Osmanlı Dönemi) amelde. İmam-ı A'zama uyup bu mezhepden olanlar
- hanefi mezhebi
- (Din) Hanefi mezhebi, (Arapça: الحنفية veya المذهب الحنفي) İslam dininin sünni fıkıh mezheplerinden biri. Hanefilerin itikatta (inançta) mezhepleri ise maturidiyedir. İsmini kurucusu Ebû Hanife'den (Numan bin Sabit) (699-767) alır. Türkistan, Afganistan, Türkiye, Hindistan ve Pakistan'da yaygındır. Hanefi mezhebi dört sünni mezhebin nüfus açısından en genişidir. Takipçileri tüm İslam aleminin yaklaşık %45'ini oluşturmaktadır. Diğer üç mezhep Şafii, Maliki ve Hanbeli mezhepleridir