Turkish - Turkish
Definition of halît in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Karışmı
- (Osmanlı Dönemi) Huk: Yol ve su gibi umumi olan araziler hukukunda ortak olan kimse
- (Osmanlı Dönemi) Şerik, ortak
- halit
- Sonsuz, ebedi
- halit
- Sonsuz, ucu bucağı olmayan