Turkish - Turkish
Definition of hafi̇ye in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Kuş kanadında ebâhirden sonra olan dört kısacık yeleklerin her birisi
- (Osmanlı Dönemi) (HÂFİYYE) (C.: Havâfi) İnsan bedeninde gizli olan can
- (Osmanlı Dönemi) Saklı ve gizli şeyleri araştıran
- (Osmanlı Dönemi) Polis
- (Osmanlı Dönemi) Gizli, mestur
- (Osmanlı Dönemi) Casus
- hafiye
- Özel soruşturmalarla edindiği bilgileri ilgililere ileten kimse, dedektif
- zehir hafiye
- Olayları en ince veya gizli noktalarına kadar bilen veya araştıran kimse
- zehir hafiye
- Göz açtırmaz, sert kimse
Related Terms
hafi̇ye
Hyphenation
ha·fi̇·yeResimler
History
Favorites