Turkish - English
Definition of habîs in Turkish English dictionary
- habis
- {s} malignant
- habis
- {s} malign
- habis
- flagitious
- habis
- evil, bad, malicious, wicked
- habis
- malignant (tumor, disease, etc.)
- habis
- evil, bad, vicious, wicked; malignant kötücül
- habis tümör
- malignancy
- habis
- vicious
- habis
- vile
- habis
- felon
- habis
- scoundrelly
- habis
- hangdog
- habis
- sinful
- habis
- wicked
- habis
- ruffian
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of habîs in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (Hubs. dan) Fesadcı. Hilekâr. Alçak tabiatlı. Kötü. Pis
- HABiS
- Kötü, alçak, soysuz (kimse)
- HABiS
- Kötücül (bazı hastalıklar veya urlar): "Bir sinek vardır, sokarsa habis çıban yapar, tedavisi zordur."- R. H. Karay
- HABİS
- (Osmanlı Dönemi) (A) Un helvası
- HABİS
- (Osmanlı Dönemi) Hapseden. Tutan. Hapishâneye atan
- HABİS
- (Hukuk) Parasız olarak verilen şey,kötü,alçak,soysuz
- habis
- (Osmanlı Dönemi) pis, kötü, hilekâr
- habis
- Kötücül
Related Terms
habîs
Hyphenation
habî·sResimler
History
Favorites