hırçınlaşma

Turkish - English

Definition of hırçınlaşma in Turkish English dictionary
hırçın: peevish
hırçın: ill-tempered
hırçın: combative
hırçın: vicious
hırçın: {s} acrimonious
hırçın: irritable
hırçın: {s} sour
hırçın: embittered
hırçın: peeved
hırçın: shrewish
hırçın: petulant
hırçın: cantankerous
hırçın: vixenish
hırçınlaşmak: become combative
hırçın: ill-tempered, cross, peevish, sour, petulant, gruff, cantankerous
hırçın: ill-tempered; shrewish
hırçın: tetchy
hırçın: pugnacious
hırçın: rough, tempestuous (sea)
hırçın: vinegary
hırçın: pettish
hırçın: gruff
Tom shouted at us in a gruff voice. - Tom bize aşırı hırçın bir sesle bağırdı.
hırçın: ill tempered
hırçın: curse
hırçın: waspy
hırçınlaşmak: to get ill-tempered
hırçınlaşmak: to show one's temper
hırçınlaşmak: (for a sea) to get rough

Turkish - Turkish

Definition of hırçınlaşma in Turkish Turkish dictionary: Hırçınlaşmak işi
HIRÇIN: (Osmanlı Dönemi) Pek inatçı, titiz
Hırçın: agresif
hırçın: Belirli bir sebebi olmadan sinirlenip huysuzluk eden (kimse)
hırçın: Tiz, öfkeli (ses)
hırçın: Belirli bir sebebi olmadan sinirlenip huysuzluk eden (kimse): "Hayriye Hanım, kırk beş yaşlarında, kara yüzlü, hırçın tavırlı, ufak tefek bir kadındı."- R. N. Güntekin
hırçın: Tiz, öfkeli
hırçınlaşmak: Hırçınlık etmek, hırçın davranmak

hırçınlaşma

Hyphenation

hır·çın·laş·ma

History

Favorites