Turkish - Turkish
Definition of hüsn in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (Hüsün) Güzellik. İyilik. Eksiksizlik. Cemal ile kemal. (Bak: Celal, Cemal)(Evet mevcudatta sebeb-i muhabbet olan hüsün ve ihsan ve kemal, Bâki-i Hakiki'nin hüsün ve ihsan ve kemalâtının işaratı ve çok perdelerden geçmiş zaif gölgeleridir; belki cilve-i esmâ-i hüsnânın gölgelerinin gölgeleridir. S.)
- (Osmanlı Dönemi) (hüsün) güzellik, iyilik
- Güzellik
- hüsn-i talil
- (Edebiyat) Hüsn-i talil herhangi bir olayın meydana gelişini gerçek sebebi dışında güzel ve hayali bir sebebe bağlama sanatına verilen addır.Yazar veya şair bir olayın gerçek sebebini söylemeyip ona kendince güzel bir sebep bulur
- hüsn-ü tahlil
- Güzel neden bulma, hayra yorma
- hüsn-ü zan
- İyi düşünme, iyi zanda bulunma
- hüsn-ü zan
- Bir kimsenin veya bir hâdisenin iyiliği hakkındaki vicdanî ve iyi kanaat
- HÜSN Ü AŞK
- (Osmanlı Dönemi) şeyh Galib'in manzum hikâyesi
- HÜSN Ü AŞK
- (Osmanlı Dönemi) Güzellik ve muhabbet
- HÜSN Ü KUBH
- (Osmanlı Dönemi) Güzellik ve çirkinlik
- hüsn·û ahlâk
- (Osmanlı Dönemi) iyi ahlâk, güzel ahlâk
Related Terms
English - Turkish
Definition of hüsn in English Turkish dictionary
- hüsn-ü zan
- güzel düşünce. başkası hakkında varılan "olumlu önyargıdır"