Turkish - English
Definition of hümayun in Turkish English dictionary
- imperial; felicitous
- hist. royal, imperial
- imperial
- felicitous
- Hatt-ı Hümayun
- imperial decree
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of hümayun in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Mübarek, kutlu, padişaha ait
- (Osmanlı Dönemi) f. Padişaha ait
- (Osmanlı Dönemi) Mübarek. Kutlu. Uğurlu. Âlî
- (Osmanlı Dönemi) Kuvvetli. Bak: Hümâ kuşu
- Kutlu, mutlu
- Padişahla ilgili
- Türk müziğinde dügâh perdesinde karar kılan bir makam
- divan-ı hümayun
- Osmanlı İmparatorluğunda halkın dâva ve şikâyetlerinin dinlenip halledildiği, devlet meselelerinin görüldüğü padişah huzuru. Bu mecliste; sadrazam, şeyh-ül İslâm, kazaskerler, defterdarlar ve şair büyük devlet ricali bulunurdu
- NİŞANI HÜMAYUN
- (Hukuk) Padişahların ferman ve resmi evrakları imzalamak için kullandıkları tuğra işareti
- SURREİ HÜMAYUN
- (Hukuk) Padişah tarafından hac döneminde Mekke ve Medine'ye gönderilen para
- otağı hümayun
- Padişahlara mahsuz çok büyük ve süslü çadır