Turkish - English
Definition of hâli̇s in Turkish English dictionary
- Halis
- (isim) Pure; clear, real
- halis
- pure, sheer, true, unmixed
- halis, hakiki
- pure, genuine
- halis muhlis
- to the core
- halis muhlis
- true, genuine
- halis
- sterling
- halis
- mere
- halis
- sincere
- halis
- fine
- halis
- pucka
- halis
- pure
I'm sure your intentions are pure.
-Niyetinizin halis olduğuna eminim.
- halis
- true
- halis
- sheer
- halis
- pukka
- halis
- utter
- halis
- neat
- halis
- simonpure
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of hâli̇s in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Saf, net, temiz
- (Osmanlı Dönemi) Bahadır ve haris kimse
- (Osmanlı Dönemi) Her ameli, yalnız Allah rızası için işleyen. (Bak: İhlâs) (Müennesi: Hâlise'dir
- (Osmanlı Dönemi) Hilesiz. Katıksız. Saf. Duru. Saffetli
- (Osmanlı Dönemi) Pek beyaz
- (Osmanlı Dönemi) Evvelce karışık iken kusuru zâil olan
- halis
- Katışık olmayan, katışıksız, saf: "İşte halis çay buna derler."- S. F. Abasıyanık
- HALÎS
- (Osmanlı Dönemi) Tel
- HALÎS
- (Osmanlı Dönemi) Karışmış, muhtelif
- HALÎS
- (Osmanlı Dönemi) Siyah ile beyazı karışmış saç
- halis
- Katışıksız
- halis
- Katışık olmayan, katışıksız, saf
- halis
- Katışıksız, saf, yalın
- hâlis
- (Osmanlı Dönemi) hilesiz, katıksız; saf, duru; her ameli yalnız ve yalnız Allah rızâsı için. yapan
- halis muhlis
- Katışıksız, eksiksiz, öz
- Hâlis
- (Osmanlı Dönemi) SİRR
- keriman halis
- Dünya güzeli olan ilk Türk kadını
Related Terms
English - Turkish
Definition of hâli̇s in English Turkish dictionary
- hâlis
- arapça bir kelime