Turkish - Turkish
Definition of hâfi̇r in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Havâfir) Davar tırnağı
- (Osmanlı Dönemi) Kazan, kazıcı, hafriyat yapan. Yerde çukur açan.Esâsen kazıcı mânasına sıfat olmakla beraber, atın tırnağına isim olmuştur. Ve o münasebetle tırnağının kazdığı çukura, yani izine ve o suretle açılan çığıra dahi merdiyye mânasına râdiye ıtlak olunur. E.T
- HAFÎR
- (Osmanlı Dönemi) Kazılmış yer. Çukur. Mezar