Turkish - English
Definition of fakirleşen in Turkish English dictionary
- impoverished
- Past tense and past participle of impoverish
- Having lost a component, an ingredient, or a faculty or a feature ; rendered poor in sth ; depleted
- Reduced to poverty
- Deprived; depleted; limited
- Poor; reduced to poverty
- destroyed financially; "the broken fortunes of the family"
- poor enough to need help from others
- {s} poor, pauperized; weakened, robbed of strength, deprived of its natural richness
- fakir
- poor
The rich are apt to look down upon the poor.
-Zenginlerin fakirleri hor görme eğilimleri vardır.
I prefer being poor to being rich.
-Fakir olmayı zengin olmaya tercih ederim.
- fakir
- dirt
His parents were dirt-poor and could not afford to send their son to college.
-Ebeveynleri çok fakirdi ve oğullarını üniversiteye göndermeyi göze alamadılar.
- fakir
- (Denizbilim) depauperate
- fakir
- {s} small
- fakir
- {s} destitute
- fakir
- (deyim) down and out
- fakir
- lean
- fakir
- (deyim) have-not
- fakir
- arm
- fakir
- destitute of
- fakir
- penurious
- fakir
- pauper
Eat breakfast like a king, lunch like a prince, and dinner like a pauper.
-Bir kral gibi kahvaltı, bir prens gibi öğle yemeği ve bir fakir gibi akşam yemeği ye.
- fakir
- indigent
- fakir
- humble
- fakir
- badly-off
- Fakir
- (isim) Poor, needy, pauper
- fakir
- penniless
- fakir
- Poor man!/Poor woman!/Poor kid!/Poor thing!
- fakir
- fakir
- fakir
- ropy
- fakir
- poor, indigent, needy, badly-off " yoksul; pauper; (Hindu) fakir
- fakir
- poor, mean, run-down, shoddy (thing)
- fakir
- (an) unfortunate
- fakir
- your humble servant (a polite formula now used jocularly)
- fakir
- impecunious
- fakir
- poor, destitute, needy, impoverished
- fakir
- needy
We do this to help the needy.
-Biz bunu fakirlere yardım etmek için yaparız.
- fakir
- dervish, sufi (an Indian) fakir. F
- fakir
- poor person; pauper
- fakir
- necessitous
- fakir
- distressed
- fakir
- poor person
- fakir
- straiten
Related Terms
English - English
Definition of fakirleşen in English English dictionary
- fakir
- A faqir
- fakir
- {n} a monk in India, very austere
- fakir
- a Muslim or Hindu mendicant monk who is regarded as a holy man
- fakir
- an ascetic mendicant, especially one who performs feats of endurance or apparent magic
- fakir
- a travelling Hindu or Muslim holy man (faqir )
- fakir
- An Oriental religious ascetic or begging monk
- fakir
- {i} Hindu ascetic; Muslim monk
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of fakirleşen in Turkish Turkish dictionary
- FAKİR
- (Osmanlı Dönemi) Biçâre, muhtaç, yoksul. İslâm dini, ev kirası, yiyecek, içecek, giyecek, ilaç, yakacak gibi zorunlu ihtiyaçları karşılandıktan sonra yılda 96 gram altın alabilecek kadar geliri olmayanları fakir sayar. Fakirlerden vergi alınmaz, İslâm devleti zorunlu ihtiyaçlarını karşılamada, tedavi, tahsil (öğrenim), yolculuk gibi durumlarda fakirlere yardım eder. Çağımızda insanların çoğunun yoksun olduğu sosyal güvenliğe kavuşturur. Bu sebeple de fakir-zengin arasında düşmanlık, zıddiyet, gerginlik, çatışma olmaz. Topl
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) SAİL
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) AYİL
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) HÂRİM
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) AVZ
- Fakir
- (Osmanlı Dönemi) MUHAREF
- fakir
- Hindistan'da yokluğa, eziyete kendini alıştırmış derviş
- fakir
- Olması gerekenden az (nesne): "Seni fakir, soluk bir dekor içinde görmek istemem."- M. Yesarî
- fakir
- Hindistan'da yokluğa eziyete kendini alıştırmış derviş
- fakir
- Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara
- fakir
- Alçak gönüllülük göstermek için kişinin, kendisine verdiği san
- fakir
- Kişinin alçak gönüllülük göstermek için kendisine verdiği san: "Fakir dün ziyaretinize geldimse de bulamadım."- Şemseddin Sami
- fakir
- Olması gerekenden az
- fakir
- Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara: "En fakir köyler taştandır ve üstü kiremittir."- F. R. Atay
- fakir
- Zavallı, kimsesiz
- fakir
- Zavallı, kimsesiz: "Hey gidi kahpe felek, gençliklerine doymadan gitti fakirler."- H. Taner
Related Terms
English - Turkish
Definition of fakirleşen in English Turkish dictionary
- fakir
- fakir (hindu)
- fakir
- Hint fakiri
- fakir
- {i} numaracı
- fakir
- {i} fakir
- fakir
- {i} derviş
- fakir
- {i} sahtekâr
- fakir
- {i} dolandırıcı
Related Terms
fakirleşen
Hyphenation
fa·kir·le·şenResimler
History
Favorites