Turkish - Turkish
Definition of fahi̇r in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Şa'şaalı. Ağır. Parlak. Şanlı
- (Osmanlı Dönemi) Büyük ve iyi nesne
- (Osmanlı Dönemi) Koruğu büyük çekirdeksiz hurma
- (Osmanlı Dönemi) Memeleri büyük deve
- (Osmanlı Dönemi) (Fâhire) İftihar eden. Kendi amelini ve kendini beğenen. Övünen
- fahir
- iftihar eden
- fahir
- çok övünen