fahi̇r

Turkish - Turkish

Definition of fahi̇r in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) Şa'şaalı. Ağır. Parlak. Şanlı

(Osmanlı Dönemi) Büyük ve iyi nesne

(Osmanlı Dönemi) Koruğu büyük çekirdeksiz hurma

(Osmanlı Dönemi) Memeleri büyük deve

(Osmanlı Dönemi) (Fâhire) İftihar eden. Kendi amelini ve kendini beğenen. Övünen

Related Terms

fahir

iftihar eden

fahir

çok övünen