Turkish - English
Definition of ezel in Turkish English dictionary
- infinity
- eternity
- immemorial
- past eternity öncesizlik
- timelessness
Turkish - Turkish
Definition of ezel in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) İbtidası ve başlangıcı olmayan, her zaman var olan
- (Osmanlı Dönemi) evveli olmamak, varlığının başlangıcı olmamak. Ezel; mâzi ve istikbâli birden içine alır, tutar
- Başlangıcı belli olmayan zaman, öncesizlik
- Başlangıcı belli olmayan zaman, öncesizlik: "Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım."- M. A. Ersoy
- ezel ebet
- Öncesiz sonrasız bir biçimde
- ezel ebet
- Ezelden ebede kadar, ebediyen
Related Terms
ezel
Hyphenation
e·zelResimler
History
Favorites