evidence sufficient in law to establish a fact unless rebutted

English - Turkish

Definition of evidence sufficient in law to establish a fact unless rebutted in English Turkish dictionary
prima facie: ilk bakışta
prima facie: ilk izlenime göre
prima facie: Prima facie evidence: (hukuk) Karşıtı ispatlanıncaya kadar geçerli olan delil
prima facie: (Latince) dış görünüşe göre, yüzünden, ilk bakışta
prima facie: ilk izlenime göre değerlendirilen
prima facie: ilk bakışta olan
prima facie: (Avrupa Birliği) ilk bakışta, ilk intıba üzerine, vehleten

English - English

Definition of evidence sufficient in law to establish a fact unless rebutted in English English dictionary: prima facie

evidence sufficient in law to establish a fact unless rebutted

Hyphenation

e·vi·dence suf·fi·cient in law to es·tab·lish a fact un·less re·but·ted

evıdıns sıfîşınt în lô tı istäblîş ı fäkt ınles rîbʌtîd

/ˈevədəns səˈfəsʜənt ən ˈlô tə ēˈstabləsʜ ə ˈfakt ənˈles rəˈbətəd/ /ˈɛvədəns səˈfɪʃənt ɪn ˈlɔː tə iːˈstæblɪʃ ə ˈfækt ənˈlɛs rɪˈbʌtɪd/

History

Favorites