Turkish - English
Definition of esir in Turkish English dictionary
- {i} captive
Kill all the captives.
-Bütün esirleri öldür.
Tom was held captive for almost a year.
-Tom neredeyse bir yıl esir tutuldu.
- {i} prisoner
Tom is being held prisoner somewhere.
-Tom bir yerde esir tutuluyor.
I'm being held prisoner.
-Ben esir tutuluyorum.
- bondslave
- bondman
- aether
- prisoner of war
- serf
- villein
- ether
- slave
- (Hukuk) captive, prisoner of war
- thrall
- Helot
- (kadın) bondwoman
- bondswoman
- capture
Tom has been captured by the enemy.
-Tom düşman tarafından esir alındı.
Tom claimed he had been captured by the enemy.
-Tom düşman tarafından esir alındığını iddia etti.
- prisoner of war, captive " tutsak; slave" köle
- prisoner of war, captive
- bondsman
- bond slave
- devotee
- in chains
- captors
- enslaved
- esir etmek
- captivate
- esir almak
- hold captive
- esir almak
- buttonhole
- esir düşmek
- be taken prisoner
- esir düşmek
- taken captured
- esir düşmek
- be captured
- esir eden
- enslaver
- esir etme
- slave
- esir olmak
- captured
- esir olmak
- be captured
- esir olmak
- to be captured
- esir alma
- capture
- esir olmak
- To capture
- esir alan kimse
- captor
- esir alan kişi
- captor
- esir almaca
- children's game prisoner's base
- esir almak
- take smb. prisoner
- esir almak
- a) to hold sb captive, to capture b) to buttonhole, to latch on to sb
- esir almak
- to take (someone) captive, capture
- esir almak
- take prisoner
- esir almak
- capture
- esir alınmak
- be taken captive
- esir değişimi anlaşması
- cartel
- esir değişimi yapmak
- (Politika, Siyaset) exchange the prisoners
- esir düşmek
- to be taken prisoner
- esir düşmek
- be held captive
- esir düşmek
- to be taken captured
- esir düşmüş
- captive
- esir eden kimse
- enslaver
- esir ederek
- enslaving
- esir edilmiş
- enthralled
- esir edilmiş
- enslaved
- esir etmek
- to capture
- esir etmek
- enslave
- esir etmek
- enthral
- esir etmek
- to take (someone) captive; to enslave
- esir etmek
- enthrall
- esir gemisi
- slave ship
- esir kampı
- cage
- esir kampı
- prison camp
- esir kampı tali bölümü
- (Askeri) prisoner of war enclosure
- esir mübadele gemisi
- (Askeri) cartel ship
- esir mübadelesi
- (Hukuk) exchange of prisoner of war
- esir olmak
- to be captured; to be enslaved
- esir olmayan
- yokeless
- esir pazarı
- slave market
- esir ticareti
- slave trade
- esir toplama yeri
- depot
- esir tutma
- slavery
- esir tutmak
- hold someone captive
- esir tutmak
- hold smb. prisoner
- esir tutmak
- keep someone captive
- esir tutulmak
- be held captive
- esir tutulmak
- be kept captive
- esir tüccarı
- slaver
- esir tüccarı
- slave trader
- esir tüccarı
- slave dealer
- esir etmek
- capture
- esir et
- enslave
- esir et
- {f} enslaving
- esir almak
- take captive
- esir et
- enslaved
- esir etmek
- slave
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of esir in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) bütün kâinatta bulunan ve her tarafı kaplamış olan lâtif madde, elektrik, ışık ve sıcaklığın yayılmasına vasıtalık eden madde
- Hava
- Eskiden uzay boşluğunu doldurduğu varsayılan esnek madde
- Eskilere göre dünya atmosferinin ötesindeki boşlukları dolduran çok uçucu akışkan
- Atomlar arasındaki boşluğu ve bütün evreni doldurduğu var sayılan, ağırlığı olmayan, ısı ve ışığı ileten töz (cevher)
- Köle
- Tutsak
- Atmosferin ötesindeki boşluğu doldurduğu varsayılan uçucu, akışkan madde
- Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse
- (Osmanlı Dönemi) PAYZEN
- (Osmanlı Dönemi) GİRİFTE
- ESİR
- (Osmanlı Dönemi) Bütün kâinatta bulunan ve her tarafı kaplamış olan lâtif madde. Elektrik, ışık ve hararetin yayılmasına vasıtalık eden madde. Görülmeyen ve varlığı bütün ehl-i ilimce kabul edilen lâtif, rakik, elâstikiyeti hâiz seyyal madde."İkisi de birbirine bitişikti, sonra ayrı ettik." mânasında olan $nın ifadesine nazaran, manzume-i şemsiye ile arz, dest-i kudretin madde-i esiriyeden yoğurmuş olduğu bir hamur şeklinde imiş. Madde-i esiriye, mevcudata nazaran akıcı bir su gibi mevcudatın aralarına nüfuz etmiş bir mad
- esir etmek
- Tutsak durumuna getirmek
- esir etmek
- Alıkoymak, meşgul etmek
- esir olmak
- Tutsak olmak
- Esir etmek
- (Osmanlı Dönemi) ESR
- Esirler
- (Hukuk) ÜSARE
- Esirler
- (Hukuk) USERA
Related Terms
esir
Hyphenation
e·sirPronunciation
Resimler
History
Favorites