Turkish - Turkish
Definition of enani̇yet in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (Enâniyyet) Benlik. Kendine güvenmek, gurur. Hodbinlik. Sadece kendine taraftarlık. Her yaptığı işi kendinden bilmek.(Gök, zemin, dağ, tahammülünden çekindiği ve korktuğu emanetin müteaddit vücuhundan bir ferdi, bir vechi, "Ene" dir. Evet "Ene" , zaman-ı Âdem'den şimdiye kadar âlem-i insaniyetin etrafına dal budak salan nurani bir şecere-i tuba ile, müthiş bir şecere-i zakkumun çekirdeğidir. Şu azîm hakikata girişmeden evvel, o hakikatın fehmini teshil edecek bir mukaddime beyan ederiz. Şöyle ki: Ene, künuz
- enaniyet
- Kendini beğenme, bencillik
- enaniyet
- Bencillik, kendini beğenmişlik
- enaniyet
- Bencillik
- enâniyet
- (Osmanlı Dönemi) benlik, gurur