embel

Turkish - Turkish

Definition of embel in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) Kılıcı ve silahı olmayan

(Osmanlı Dönemi) Eyer üstünde doğru oturamayan

(Osmanlı Dönemi) Boynu eğri olan

Hayvanları sürmek için uzun ya da kısa bir değnek ucuna geçirilen başsız çivi, nodül

Hyphenation

em·bel