Turkish - English
Definition of ehil in Turkish English dictionary
- competent
- hand
- qualified
- (Kanun) capable
- cognomen
- capable, qualified
- adept
- people, community
- cognoscente
- a master of, an expert at, an adept at or in (a job, craft, profession): O, bu işin ehli. He's an expert at this
- possessor of: servet ehli bir adam a wealthy man
- connoisseur
- spouse
- expert, connoisseur; owner, possessor
- (Kanun) cognoscenti
- discriminating
- expert
- ehil kılmak
- (Kanun) qualify
- ehil olmayan
- (Tıp) incompetent
- ehil alıcı
- (Askeri) eligible recipient
- ehil olanlar
- cognoscenti
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of ehil in Turkish Turkish dictionary
- Karı kocadan her biri, eş
- Bir işte yetkili olan, bir işi yapan, yeterli, erbap
- Topluluk, cemaat
- Sahip
- Topluluk, zümre
- Erbap
- Becerikli, usta, iş bilen
- (Osmanlı Dönemi) lâyık, yabancı olmayan, alışık olduğumuz; dost
- Bir işi yapmakta usta olan
- EHİL
- (Osmanlı Dönemi) Bak: Ehl