Turkish - English
Definition of ehi̇l in Turkish English dictionary
- ehil
- competent
- ehil
- hand
- ehil
- qualified
- ehil
- (Kanun) capable
- ehil
- cognomen
- ehil
- capable, qualified
- ehil
- adept
- ehil
- people, community
- ehil
- cognoscente
- ehil
- a master of, an expert at, an adept at or in (a job, craft, profession): O, bu işin ehli. He's an expert at this
- ehil
- possessor of: servet ehli bir adam a wealthy man
- ehil
- connoisseur
- ehil
- spouse
- ehil
- expert, connoisseur; owner, possessor
- ehil kılmak
- (Kanun) qualify
- ehil olmayan
- (Tıp) incompetent
- ehil alıcı
- (Askeri) eligible recipient
- ehil olanlar
- cognoscenti
- ehil
- (Kanun) cognoscenti
- ehil
- discriminating
- ehil
- expert
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of ehi̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Bak: Ehl
- EHiL
- Karı kocadan her biri, eş
- EHiL
- Bir işte yetkili olan, bir işi yapan, yeterli, erbap
- EHiL
- Topluluk, cemaat
- EHiL
- Sahip
- ehil
- Topluluk, zümre
- ehil
- Erbap
- ehil
- Becerikli, usta, iş bilen
- ehil
- (Osmanlı Dönemi) lâyık, yabancı olmayan, alışık olduğumuz; dost
- ehil
- Bir işi yapmakta usta olan