Turkish - English
Definition of efendi̇ in Turkish English dictionary
- efendi
- master
Every man is master in his own house.
-Her insan kendi evinin efendisidir.
He recoiled before his master's anger.
-O, efendisinin öfkesi karşısında geri çekildi.
- efendi
- sir
I can't do that, sir.
-Onu yapamam, efendim.
May I see your driver's license, sir?
-Sürücü belgenizi görebilir miyim, efendim?
- efendi
- (hind.) baboo
- efendi
- polite
- efendi
- decorous
- efendi
- courteous
- efendi
- landlord
- efendi
- sahib
- efendi
- gallant
- efendi
- well-behaved
- efendi
- husband (when referred to by his wife): Bizim efendi hiç geç kalmaz. My husband is never late
- efendi
- well-bred, polite, courteous (person); polite and dignified (person)
- efendi
- hodja, khoja, Muslim religious leader or teacher
- efendi
- well mannered
- efendi
- guv
- efendi
- title used with either the names or the positions of men whose socioeconomic status is relatively humble, e.g. doormen, grocers, domestic servants, gardeners, taxi-drivers
- efendi
- Ottoman hist. effendi, anyone who bears the title of efendi. E
- efendi
- seignior
- efendi
- master (of a servant or slave): Efendiniz nerede? Where is your master?
- efendi
- (g. afr.) baas
- efendi
- husband
- efendi
- Ottoman hist. title used after the names of Ottoman princes, members of the clergy, certain government officials and army officers, students, and literate people in general
- efendi
- guvnor
- efendi
- lord
Man is the lord of all creation.
-İnsan oğlu tüm yaratıkların efendisidir.
He lives according to the law of the Lord.
-Efendinin yasasına göre yaşıyor.
- efendi
- blushing
- efendi
- master; gentleman; husband; polite, gentlemanly, courteous, dignified
- efendi
- seigneur
- efendi
- arbiter
- efendi baba
- father
- efendi kaptan
- (Denizbilim) chief
- efendi-köle
- master-slave
- efendi baba
- father (a polite way for a child to address his/her father or for a daughter-in-law to address her father-in-law)
- efendi efendi
- in a gentlemanly manner, in a way befitting a gentleman; in a polite and dignified manner
- efendi gibi yaşamak
- to live like a gentleman
- efendi gibi yaşamak
- live like a gentleman
- efendi ve köle
- masetr and servant
- efendi/köle dizgesi
- (Bilgisayar) master/slave system
- efendi/köle sistemi
- master/slave system
- efendi
- dignified
- efendi
- esquire
- efendiler
- Messrs
- bey efendi
- Mr Master
- Efendi
- mister
- efendi
- well behaved
- efendi
- signor
- efendi
- monsieur
- efendi
- effendi
- efendiler
- messieurs
- eski efendi
- doyen
- kadın efendi
- a wife of the sultan
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of efendi̇ in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (Rumcadan) Sahib, mâlik, mevlâ. Ağa. Şer'î hâkim, kadı, molla. (Saygı ve nezâket mübalağası olarak kullanılır. Eskiden büyüklere ve şâyân-ı hürmet zâtlara Efendimiz denildiği gibi, her zaman için Hz. Peygamber Aleyhissalâtu Vesselâm'a da, mü'minler Efendimiz diyerek hürmet ve sevgilerini ifade ederler.)
- efendi
- Eğitim görmüş kişiler için özel adlardan sonra kullanılan unvan
- efendi
- Koca
- efendi
- Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan: "Yeni ev, Rüstem Efendiye kiraya verildi."- Y. Z. Ortaç
- efendi
- Koca: "Bizim efendi artık geceleri de eve gelmiyor."- C. Uçuk
- efendi
- Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse: "Köylü memleketin efendisidir."- Atatürk
- efendi
- Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse
- efendi
- Görgülü, nazik, kibar
- efendi
- Hizmetlilere bir seslenme sözü
- efendi
- Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan
- efendi
- Seslenme sözü olarak kullanılır
- efendi
- Erkeklere bir seslenme sözü olarak kullanılır: "Efendi! Allahın emriyle kızını bana ver."- S. F. Abasıyanık
- efendi
- Eğitim görmüş kişi için özel adlardan sonra kullanılan unvan
- efendi
- Hizmetlilere seslenme sözü
- efendi
- Buyruğu yürüyen sözü geçen kimse
- efendi efendi
- Uslu uslu
- efendi efendi
- Dikkat çekme veya paylama amacıyla kızgın bir biçimde seselenmek için kullanılır
- AMEDCI EFENDİ
- (Hukuk) Reisilküttabın özel kalem müdürü
- Efendi
- (Osmanlı Dönemi) SEYYİD
- Efendi
- (Osmanlı Dönemi) IS
- Efendiler
- (Osmanlı Dönemi) MEVALÎ
- ZENBİLLİ ALİ EFENDİ
- (Osmanlı Dönemi) Yavuz Sultan Selim Han ve Kanuni Süleyman devrinin meşhur Şeyh-ül İslâmı ve âlimidir. Asıl adı Alâaddin Ali Cemâl Çelebi'dir. Allah rızası ve Allah korkusundan başka birşey tanımaması sayesinde, pervasız hareketleri ile bir çok insanın hayatlarını koruyabilmiş, adaleti te'min etmiştir. Sağlam dindarların sultanlara karşı nasıl metanet ve cesaret göstereceğine nümunelik bir zat olarak yaşamış, devlet reislerine istikameti gösterebilen bir İslâm kahramanı olmuştur. Vefatı Mi: 1526 tarihine rastlar. Karaman'l
- medeni nuri efendi
- Son Osmanlı şeyhülislâmı
- merkez efendi
- Mesir macununu bulan ve bunun dağıtımıyla ilgili törenler düzenleyen 16.yy Türk mutasavvıfı ve hekimi
- reis efendi
- bakınız: reisülküttap
- sultan efendi
- Osmanlılarda padişahın kız kardeşleri ile kızlarına verilen unvan
- tatyos efendi
- Gamzedeyim deva bulmam, Bu akşam gün batarken gel gibi şarkılarıyla tanınmış Ermeni asıllı Türk besteci
Related Terms
efendi̇
Hyphenation
e·fen·di̇Resimler
History
Favorites