Turkish - English
Definition of dengeci in Turkish English dictionary
- equilibrist
- a tightrope walker
- One who balances himself in unnatural positions and hazardous movements; a balancer
- {i} person who can perform balancing in unusual positions; tight-rope walker
- denge
- equilibrium
- denge
- balance
Tom regained his balance.
-Tom dengesini yeniden kazandı.
She makes sure that her family eats a balanced diet.
-Ailesinin dengeli bir diyet yaptığından emin.
- denge
- countenance
- denge
- stability
The tail at the rear of the plane provides stability.
-Uçağın arkasındaki kuyruk denge sağlar.
- denge
- (Denizbilim) equlibrium
- denge
- balance; equilibrium, equipoise; composure, self-possession
- denge
- composure
- denge
- balancing
Tom is good at balancing things on his head.
-Tom şeyleri kafasında dengelemekle iyi.
Tom is balancing on a tightrope.
-Tom gergin bir ip üzerinde dengesini sağlamaktadır.
- denge
- (Denizbilim) steady state
- denge
- (Ticaret) par
- denge
- (Otomotiv) lateral stability
- denge
- aplomb
- denge
- equilibria
- denge
- self-possession
- denge
- libra
- denge
- libration
- denge
- equipoise
- denge
- poise
- denge
- equilibration
- denge
- the balance
The person on the left ruins the balance of the picture.
-Soldaki kişi resmin dengesini bozuyor.
The balance of nature is very vulnerable.
-Doğanın dengesi çok hassastır.
- denge
- (Hukuk) balance, equilibrium
- denge
- sports balancing
- denge
- equation
- denge
- counterpoise
- denge
- easiness
- denge
- equilibrium, balance
- denge
- (Tekstil) equilibruim
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of dengeci in Turkish Turkish dictionary
- Denge unsurunu ön planda tutan
- Denge
- (Hukuk) BALANS
- Denge
- istikrar
- Denge
- muvazene
- denge
- Siyasi güçlerin, yetkilerin birbirini sınırlayacak biçimde dağıtılması
- denge
- Zihinsel ve duygusal uyum, istikrar
- denge
- Vücudun en küçük dayanak yüzey veya yüzeylerinde düşmeden durması
- denge
- Birbirini ortadan kaldıran güçlerin sonucu olan durma hâli
- denge
- Ekonomik hayatın uyumlu düzeni
- denge
- Toplumsal denge
- denge
- Bir nesnenin veya bir insanın devrilmeden durma hâli, muvazene