Turkish - Turkish
Definition of cem'i̇yyet in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Mânevi birlik teşkil eden cemaat
- (Osmanlı Dönemi) Edb: Tenasübü veya tezadı dolayısıyla birbirine uyan kelimeleri veya zıd olan kelimeleri beraber aynı ifade içinde b
- (Osmanlı Dönemi) Bir yere cem' olma
- (Osmanlı Dönemi) Tas: Zihnin yalnız Cenab-ı Hak ile meşguliyet hali
- (Osmanlı Dönemi) (Cemiyet) Topluluk, birlik. Hey'et
- (Osmanlı Dönemi) Huk: Kazanç paylaşmaktan başka bir maksadla, ikiden ziyade şahsın ilim ve mâlumâtlarını ve faaliyetlerini devamlı bir şekilde birleştirmek suretiyle bir esas nizamnameye müsteniden ve hükmî şahsiyyeti hâiz olarak kurdukları teşekkül. (T.H.L.)