Turkish - English
Definition of buyruk in Turkish English dictionary
- command
- order
- edict
- fiat
- bidding
- writ
- ordinance
- imperative
- mandate
- prescription
- rescript
- commandment
- behest
- command, decree, order, writ
- ipse dixit
- charge
- buyruk altında
- Under the command
- buyruk altında olan biri
- minion
- buyruk kodu
- (Bilgisayar,Teknik) order code
- buyruk kural
- (Hukuk) jus cogens
- buyruk verme yetkisi
- (Hukuk) imperium
- buyruk yapısı
- (Bilgisayar,Teknik) order structure
- başına buyruk
- independent
My son has always been very independent.
-Oğlum her zaman çok başına buyruktu.
Tom was very independent.
-Tom çok başına buyruktu.
- başına buyruk
- independent; doing things without others' approval
- başına buyruk
- unamenable
- başına buyruk tip
- maverick
- koşulsuz buyruk
- (Felsefe) (Kantian philosophy) Categorical imperative
- başına buyruk kimse
- free agent
- başına buyruk olmak
- to be one's own master
- başına buyruk olmak
- be one's own master
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of buyruk in Turkish Turkish dictionary
- Egemenlik
- Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir, ferman
- Göktürkler'de devletin büyük memurlarına verilen unvan
- Egemen
- Göktürkler döneminde vezir
- emir
- irade
- buyruk kulu
- Emir kulu
- koşulsuz buyruk
- Hiç bir koşula bağlı olmayan, salt olan; bir eylemi başka herhangi bir erekle bağlılık kurmadan, yalnızca kendisi için, nesnel zorunlu olarak buyuran, anlamı doğrudan doğruya kendisinde olan buyruk
- başına buyruk
- Kimseden izin almaksızın dilediği gibi davranan (kimse)