brittle means easily broken, cracked or snapped

English - Turkish

Definition of brittle means easily broken, cracked or snapped in English Turkish dictionary
brittle: {s} gevrek
brittle: {s} kolay kırılır
brittle: çabuk bozulan
brittle: kırılgan
brittle: atılgan
brittle: narin
brittle: {s} ince
brittle: içinde fındık v.b. bulunup soğuduğu zaman gevrekleşen ve erimiş şekilde yapılan tatlı
brittle: bulunup soğuduğu zaman gevrekleşen ve erimiş şekilde yapılan tatlı
brittle: {s} nazik
brittle: {s} kıtır kıtır
brittle: {s} hassas

English - English

Definition of brittle means easily broken, cracked or snapped in English English dictionary: brittle

brittle means easily broken, cracked or snapped

Hyphenation

brit·tle means eas·i·ly broken, cracked or snapped

History

Favorites