Definition of boynu in Turkish English dictionary
- horned
Vikings didn't really wear horned helmets.
-Vikingler gerçekten boynuzlu kask giymedi.
- {a} furnished with or wearing horns
- {s} having a horn or horns
- Furnished with a horn or horns; furnished with a hornlike process or appendage; as, horned cattle; having some part shaped like a horn
- Having, or containing horns
- Horned animals have horns, or parts of their bodies that look like horns. horned cattle. the call of a horned lark. Having a horn, horns, or a hornlike growth. having horns or something that looks like horns. adj. great horned owl horned owl horned toad horned lizard
- having a horn or horns or hornlike parts or horns of a particular kind; "horned viper"; "great horned owl"; "the unicorn--a mythical horned beast"; "long-horned cattle"
- boyun
- neck
When he shouted, the veins in his neck stood out clearly.
-O bağırdığında onun boyun damarları açıkça görünüyordu.
Giraffes have very long necks.
-Zürafaların çok uzun boyunları var.
- boynu bükük
- destitute
- boynu bükük
- lowly
- boynu bükük
- unhappy
- boynu kıldan ince olmak
- (deyim) surrender to fate
- boynu kıldan ince olmak
- (deyim) surrender to the verdict
- boynu bükük
- unhappy, destitute
- boynu halkalı güvercin
- ringdove
- boynu tutulmak
- to have a stiff neck, to have a crick in one's neck
- boynu tutulmak
- have a stiff neck
- boynu tutulmak
- have a crick in one's neck
- boynu tutulmak
- crick one's neck
- boynu vurulmak
- be beheaded
- boynu vurulmak
- be decapitated
- boynu vurulmuş
- decollated
- boyun
- responsibility
- boyun
- jugular
- boyun
- scape
- boyun
- (Tıp) collum
- boyun
- theoretical throat
- boyun
- col
The weather is cold all year here.
-Burada tüm sene boyunca hava soğuktur.
It is very cold here all the year round.
-Burası tüm sene boyunca soğuk olur.
- boyun
- (Coğrafya) pass
Both of the passengers in the back seat had neck injuries.
-Arka koltuktaki yolcularının her ikisinin de boyun yaralanması vardı.
We crawled like so many ants along the mountain pass.
-Biz dağ geçişi boyunca pek çok karıncalar gibi süründük.
- boynu bükük
- sorrowful
- boyun
- saddle
- boyun
- cervical
All mammals have seven cervical vertebrae.
-Bütün memelilerin yedi tane boyun omuru vardır.
Mary suffers from a herniated cervical disc.
-Mary Boyun fıtığından muzdarip.
- Boyun
- (Tıp) jugulum
- atın boynu ve omuzları
- forehand
- boyun
- neck; cervix; pass, col
- boyun
- geog. pass, defile
- boyun
- cervix
- boyun
- scrag
- boyun
- swivel
- deve boynu
- goose neck
- deve boynu
- (İnşaat) elbow filling
- deve boynu
- suspension beam
- deve boynu boru
- swanneck
- dölyatağı boynu
- cervix, cervix uteri
- dölyatağı boynu
- cervix
- kuğu boynu
- swanneck
- kuğu boynu
- swan-neck
- rahim boynu
- cervex
- rahim boynu
- cervix
- rahim boynu ile ilgili
- cervical
- uterus boynu ameliyatı
- (Tıp) trachelotomy
Related Terms
Definition of boynu in Turkish Turkish dictionary
- boynu bükük
- Üzgün, kırılmış, kimsesiz, acınacak ve yardım bekler durumda, zavallı bir biçimde
- boynu eğri
- Asmaların yeni sürgünlerini yiyen veya kemiren bağ zararlısı
- boynu eğri
- Herhangi bir sebeple birine karşı direnecek veya söz söyleyecek durumda olmayan
- Boyun
- (Osmanlı Dönemi) KERD
- Boyun
- (Osmanlı Dönemi) HÜZZET
- Boyun
- gerdan
- Boyun
- (Osmanlı Dönemi) HEDÎ
- Boyun
- (Osmanlı Dönemi) TELBİB
- Boyun
- (Osmanlı Dönemi) KURTAT
- Boyun
- (Osmanlı Dönemi) LÎT
- Boyun
- (Osmanlı Dönemi) GERDEN
- boyun
- Üzeri
- boyun
- Baş ile gövde arasında bulunan vücut parçası
- boyun
- Sorumluluk
- boyun
- Dağ sırtlarında geçmeye elverişli alçak yer
- boyun
- Dağ sırtlarında geçmeye elverişli alçak yer. Üzeri: "Günahı söyleyenlerin boynuna, derler ki, bu iki genç birbirlerini küçükten beri sevmişler de öyle nişanlanmışlar."- Y. K. Karaosmanoğlu
- boyun
- Gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi
- boyun
- Gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi: "Ellerini bu defa, boynuna sıkıştırdığı beyaz peçeteye sildi."- A. İlhan. Şişe, güğüm gibi kapların veya vida, cıvata gibi araçların dar olan üst bölümü
- boyun
- Şişe, güğüm gibi kapların veya vida, cıvata gibi araçların dar olan üst bölümü