Definition of blamage in English Turkish dictionary
- disgrace
- {i} rezalet
Bu hapishane bir rezalettir.
- This prison is a disgrace.
Tom, sen bir rezaletsin.
- Tom, you're a disgrace.
- disgrace
- {i} yüz karası
Sen bu aile için bir yüz karasısın!
- You're a disgrace to this family!
Tom ailesi için bir yüz karasıdır.
- Tom is a disgrace to his family.
- disgrace
- {i} gözden düşme, itibardan düşme
- disgrace
- itibardan düşme
- disgrace
- kepaze etmek
- disgrace
- küçültmek
- disgrace
- itibardan düşürmek
- disgrace
- ayıp olmak
- disgrace
- küçük düşürmek
- disgrace
- gözden düşürücü şey
- disgrace
- {f} rezil et
Kendini rezil etmektense ölmeyi tercih eder.
- He would rather die than disgrace himself.
Tom ailesini rezil etti.
- Tom has disgraced his family.
- disgrace
- biabır etmek
- disgrace
- rezil etmek
Kendimi rezil etmektense ölmeyi tercih ettim.
- I would rather die than disgrace myself.
Kendini rezil etmektense ölmeyi tercih eder.
- He would rather die than disgrace himself.
- disgrace
- {i} utanç
Utanç içinde yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim.
- I would rather die than live in disgrace.
Bunun utanç verici olduğunu düşünüyorum.
- I think it's disgraceful.
- disgrace
- {i} rezalet, yüzkarası
- disgrace
- utanç verici bir durumda olmak
- disgrace
- rezil
Kendini rezil etmektense ölmeyi tercih eder.
- He would rather die than disgrace himself.
Kendimi rezil etmektense ölmeyi tercih ettim.
- I would rather die than disgrace myself.
- disgrace
- be in disgrace gözden düşmüş olmak
- disgrace
- disgrace ful çok ayıp
