bir işi, aldığı buyruk gereğince yapmak yükümlülüğünde olan kimse, buyruk kulu

Turkish - Turkish

Definition of bir işi, aldığı buyruk gereğince yapmak yükümlülüğünde olan kimse, buyruk kulu in Turkish Turkish dictionary

emir kulu

Hyphenation

bir i·şi, al·dı·ğı buy·ruk ge·re·ğin·ce yap·mak yü·küm·lü·lü·ğün·de o·lan kim·se, buy·ruk ku·lu