Turkish - English
Definition of bi̇dâyet in Turkish English dictionary
- bidayet mahkemesi
- lower court
- bidayet mahkemesi
- court of first instance, lower court
- bidayet mahkemesi
- court of first instance
- bidayet
- commencement
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of bi̇dâyet in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Başlangıç, ilk derece
- (Osmanlı Dönemi) Başlangıç. İlk önce. Evvel ve ibtida. İlk olarak
- bidayet
- Başlama, başlangıç: "Sevdasını, bidayette kıyısından köşesinden paylaşırken, zamanla tamamen sahiplenmiş."- A. İlhan
- bidayet
- Başlama, başlangıç
- bidayet
- (Osmanlı Dönemi) başlangıç, baş
- bidayet
- Başlama-başlangıç
- BİDAYET MAHKEMESİ
- (Osmanlı Dönemi) Bu tâbir eskiden Asliye Mahkemeleri için kullanılırdı
Related Terms
bi̇dâyet
Hyphenation
bi̇d·âyetResimler
History
Favorites