bey

English - Turkish

Definition of bey in English Turkish dictionary: bey; (isim) bey
Bey of: beydağı

Turkish - Turkish

Definition of bey in Turkish Turkish dictionary: Afyonkarahisar ilinde bir dağ; Komutan; Günümüzde erkek adlarından sonra kullanılan saygı sözü; Eş, koca; Afyon ilinde bir dağ; Erkek özel adları yerine kullanılır; Erkek sıfatlarının hemen arkasına eklenir; İskambil kâğıtlarında birli, as; Zengin, ileri gelen kimse, bay; Boy gibi küçük bir toplumun veya küçük bir devletin başkanı; ngin, ileri gelen kimse, bay (I). İskambil kâğıtlarında birli, as: "Gerçekten de doktora bir bey ile iki yedili gelmişti."- T. Buğra; Satma, satış; Eş, koca: "İki yol var önünde: ya beyinin dilini öğrenirsin, ya beyin senin dilini."- T. Dursun K; Günümüzde erkek adlarından sonra kullanılan saygı sözü: "Eniştem Neyyir Beyi kimin vurduğunu ben biliyorum."- R. N. Güntekin
BEY Ü NİRA: (Hukuk) Satmak ve almak
BEY': (Osmanlı Dönemi) Satmak
BEY': (Osmanlı Dönemi) Fık: Bir malı diğer bir mal ile değiştirmek
BEY' U ŞİRA: (Osmanlı Dönemi) Alım-satım. Alış-veriş. Bak: Bey
BEY' U ŞİRÂ: (Osmanlı Dönemi) Alım-satım. Alış-veri
BEY'AT: (Osmanlı Dönemi) Bak: Biat
BEY'İ BAT: (Hukuk) Kesin satış
BEY'İ BATIL: (Hukuk) Batıl olan satış; geçersiz olan satım
BEY'İ BİLİSTİCAR: (Hukuk) Pazarlık yapılmaksızın ve bedel sorulmaksızın kısım kısım mal satılması
BEY'İ BİLİSTİĞLAL: (Hukuk) Bir kimsenin bir malı bizzat kendisi kiralamak üzere birine vefaen satması
BEY'İ BİŞŞART: (Hukuk) Şarta bağlı satım, satımın bir koşula bağlanması
BEY'İ MARİZ: (Hukuk) Ölüm döşeğinde yapılan satış; hasta yatağında yapılan satış
BEY'İ MUKAYAZA: (Hukuk) Trampa, malı malla değişme
BEY'İ MUKAYYET: (Hukuk) Şarta bağlı satış
BEY'İ MÜCAZEFE: (Hukuk) Toptan ve götürü satış
BEY'İ SAİF: (Hukuk) Para bozmak, parayı paraya satmak
BEY'İ VE FÜRUHT: (Hukuk) Alım ve satım
BEY'İYE: (Hukuk) Satıcı karı; pul, kıymetli kağıt gibi şeylerde satıcıya bırakılan satma payı
bey armudu: İri, kokulu ve tatlı bir armut türü
bey erki: Zengin erki, plütokrasi
abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır: (deyim) Kimi görgüsüz ve eğitimsiz kimseler bir rastlantı sonucu lâyık olmadıkları önemli bir işin başına geçseler ya da bir mevki elde etseler, aptalca davranmaya, o yerin adamı gibi görünmeye ve böbürlenmeye başlarlar. Dahası, bunun kendi hakları olduğunu da ileri sürerler
beyler: Kastamonu'da, incesu üzerinde sulama amacıyla 1987-1994 yılları arasında inşa edilmiş bir baraj
kethüda bey: Yeniçeri ocağında, yeniçeri ağasından sonra gelen en yüksek makamdaki subay
küçük bey: Çıtkırıldım, şımarık genç
küçük bey: Evin küçük erkek çocuğu
reis bey: bakınız: başkan

English - English

Definition of bey in English English dictionary: A governor of a province or district in the Turkish dominions; also, in some places, a prince or nobleman; a beg; as, the bey of Tunis
Whether his position with the Third Circle made the difference or the fact that he ranked as a bey, life in El Iskandryia was proving easier.; {i} governor in the Ottoman Empire; former title of respect for Turkish dignitaries; (formerly) a title of respect for a man in Turkey or Egypt; "he introduced me to Ahmet Bey"; the governor of a district or province in the Ottoman Empire; {n} a Turkish governor or viceroy; the governor of a district or province in the Ottoman Empire (formerly) a title of respect for a man in Turkey or Egypt; "he introduced me to Ahmet Bey
Iskander Bey: {i} Scanderbeg, Skanderbeg (~1403-1468), Albanian national hero and revolutionary leader (also known as: George Castriota, George Kastrioti)