bedbi̇n

Turkish - English

Turkish - Turkish

Definition of bedbi̇n in Turkish Turkish dictionary: (Osmanlı Dönemi) f. Kötü görüşlü. Ümidsiz. Her şeyin fena cihetini görmek isteyen. Bed ve fena görüp, beğenmez, istihsan etmez olan. $ sırriyle $ kaidesinin sırriyle $ gayet kısacık bir meâli: "Sözleri dinleyip en güzeline tâbi olup fenasına bakmayanlar, hidâyet-i İlâhiyeye mazhar akıl sahibi onlardır" meâlinde. Bizler için şimdi herşey'in iyi tarafına ve güzel cihetine ve ferah verecek vechine bakmak lâzımdır ki mânasız, lüzumsuz, zararlı, sıkıntılı, çirkin, geçici hâller nazar-ı dikkatimizi celbedip kalbimizi meşgul etme
bedbin: (Osmanlı Dönemi) kötümser, ümitsiz, her şeyin kötü yönünü gören
bedbin etmek: Üzmek, karamsarlığa sokmak, ümitsizliğe düşürmek
bedbin olmak: Ümitsizliğe düşmek, kötümserliğe kapılmak

bedbi̇n

Hyphenation

bed·bi̇n

History

Favorites