Turkish - English
Definition of becayi̇ş in Turkish English dictionary
- becayiş etmek
- (for two officials) to exchange positions by mutual consent, trade places by mutual consent
- becayiş
- permutation
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of becayi̇ş in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) f. Değişme. Trampa. Birini verip ötekini alma
- (Hukuk) İki memurun kendi istekleri ve ilgili makamın onamı ile görev yerlerini değiştirmeleri
- becayiş
- TDK sözlüğüne göre becayişin kelime anlamı "karşılıklı yer değiştirme"dir. Becayiş, Türkiye'de farklı bir anlam kazanmış ve memuriyet ile ilgili bir kavram haline gelmiştir. 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 73. Maddesinde becayiş, "Aynı kurumun başka başka yerlerde bulunan aynı sınıftaki memurları, karşılıklı olarak yer değiştirme suretiyle atanmalarını isteyebilirler. Bu isteğin yerine getirilmesi atamaya yetkili amirlerince uygun bulunmasına bağlıdır." şeklinde tanımlanmış ve açıklanmıştır
- becayiş
- Yer değişme, karşılıklı yer değiştirme
- becayiş
- Karşılıklı yer değiştirme
- becayiş etmek
- Değişik yerdeki görevliler, karşılıklı yer değiştirmek
Related Terms
becayi̇ş
Hyphenation
be·ca·yi̇şResimler
History
Favorites