English - Turkish
Definition of base on, found on; establish, set; ascribe, attribute in English Turkish dictionary
- predicate
- (Dilbilim) man yüklem
- predicate
- müsnet
- predicate
- isnat etmek
- predicate
- belirtmek
- predicate
- yüklem
Cümlenin bir yüklemi olması gerekir.
-The sentence must have a predicate.
Bu cümlenin bir yüklemi var ama bir öznesi yok.
-This sentence has a predicate but no subject.
- predicate
- belirlemek
- predicate
- dayandırmak
- predicate
- (Bilgisayar) karşılaştırma belirtimi
- predicate
- belirtmek, ifade etmek, göstermek
- predicate
- doğrulamak, teyit etmek
- predicate
- predicate on: dayandırmak, isnat etmek
- predicate
- bir önermede kabul veya reddedilmiş nokta
- predicate
- (fiil) doğrulamak, belirtmek, beyan etmek, dayandırmak
- predicate
- {f} doğrulamak
- predicate
- i., dilb., man. yüklem. s. yüklemle ilgili
- predicate
- (isim) yüklem
- predicate
- (SQL) karşılaştırma belirtimi
- predicate
- yüklemle ilgili
Related Terms
English - English
Definition of base on, found on; establish, set; ascribe, attribute in English English dictionary
- {f} predicate
base on, found on; establish, set; ascribe, attribute
Hyphenation
base on, found on; establish, set; ascribe, at·tri·butePronunciation
Resimler
History
Favorites