English - Turkish
Definition of bad-mannered in English Turkish dictionary
- rude
- {s} kaba saba
- rude
- {s} edepsiz
Onun edepsizliği tarafından şaşırdım.
-I was taken aback by his rudeness.
- rude
- {s} haşin
- rude
- {s} terbiyesiz
Sen terbiyesizce sözümü kestiğinde ben bir şey söylemeye çalışıyordum.
-I was trying to say something when you so rudely interrupted.
- rude
- {s} kulağı tırmalayan
- rude
- bet işlenmemiş
- rude
- {s} gürbüz
- rude
- {s} cahil
O kaba, kibirli ve cahil.
-He's rude, arrogant and ignorant.
- rude
- kaba davranmak
Tom sana karşı kaba davranmaktan pişmanlık duyduğunu söylüyor.
-Tom says he regrets having been rude to you.
- rude
- {s} bet (ses)
- rude
- ham
- rude
- kabaca yapılmış
- rude
- kabataslak
- rude
- doğal
- rude
- ilkel
- bad mannered
- kötü huylu
- rude
- (sıfat) kaba, nezaketsiz, terbiyesiz, saygısız, edepsiz, kaba saba, vahşi (bölge), haşin, cahil, ilkel, gürbüz, sapasağlam, engebeli, tümsekli, hantal, beceriksiz, kabataslak, kabaca yapılmış, kulağı tırmalayan, bet (ses), işlenmemiş, ham
Related Terms
English - English
Definition of bad-mannered in English English dictionary
- Of or pertaining to having bad manners; impolite
He was extremely bad-mannered and caused offence wherever he went.
- rafty
- rude