Turkish - English
Definition of bölücü in Turkish English dictionary
- (noun) Seperatist, factionist, schismatic
- (adjective) Factious, schismatic, schismatical
- divisive
- intriguer, plotter, disrupter
- (Hukuk) separatist
- schismatical
- dividing; divisive; divider
- factionist
- dividing, that divides
- factious
- schismatic
- disruptive
- divider
- bölücü devre
- dividing network
- bölücü kimse
- diversionist
- bölücü politika yanlısı kimse
- little Englander
- demet bölücü
- (Bilgisayar,Teknik) beam splitter
- huzme bölücü
- beam splitter
- sıklık bölücü
- frequency divider
- frekans bölücü
- frequency divider
- gerilim bölücü
- voltage divider
- potansiyel bölücü
- potential divider
- sayısal bölücü
- digital divider
- tork bölücü
- torque divider
- voltaj bölücü
- voltage divider
- şerit bölücü
- tape mark
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of bölücü in Turkish Turkish dictionary
- Bir siyasi partinin birliğini parçalamayı, bozmayı amaç edinen kimse
- Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık
- Bölme işini yapan, bölen
- Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık: "Cumhuriyet devrinde benzeri görülmemiş bölücü ve yıkıcı kanlı bir iç savaşın gerçekleşme noktasına yaklaştığı sırada..."- Anayasa
bölücü
Hyphenation
bö·lü·cüPronunciation
Resimler
Favorites