ashâb

Turkish - Turkish

Definition of ashâb in Turkish Turkish dictionary

Sahabe veya ashab (Arapça: الصحابة), bir İslam dini terimi. İslam peygamberi Muhammed'i görmüş veya onunla konuşmuş müslümanlara verilen isimdir

(Hukuk) Sahipler, malikler; Hz. Muhammed'i görüp sohbetine katılanlar

(Osmanlı Dönemi) Halk, ahali

(Osmanlı Dönemi) (Eshâb) (Sahib. C.) Arkadaş olanlar. Sahip olanlar, kullanma yetkisine sahip kişiler

(Osmanlı Dönemi) Sahabeler, yani Peygamberimiz Hz. Muhammed'i (A.S.M.) görmüş ve mü'min olarak ona ve onun mesleğine bağlı kalmış olan zatlar. Bu kişiler, insanlık, doğruluk ve her türlü faziletlerde en ileri seviyede bulunan şahsiyetlerdir.Onlar Peygamberimizi (A.S.M.) her an yakın alâka ile takip ederler ve O'na, her cihetle ittibaa çalışırlardı. Dâima sıdk ve sadakatten, doğruluk ve faziletten ayrılmamak cehdi içinde i

(Osmanlı Dönemi) Peygamberimizi (a.s.m.) gören ve mü'min olarak vefât eden büyük zâtlar · sahipler, sahabeler

Hz. Muhammed'i gören ve O'nun sohbetlerinde bulunan kişi

Yoldaşlar

Related Terms

ashab-ı kehf

Kur'ân-ı Mu'ciz-ül Beyan'da bahsi geçen ve devirlerinin zâlim padişahından gizlenerek ve onun şerrine âlet olmaktan çekinerek, beraberce bir mağaraya saklanıp, Rabb-ı Rahimlerine (C.C.) sığınan, dindar ve makbul büyük zâtlar. İsimleri rivâvette şöyle sıralanır: Yemlihâ, Mekselinâ, Mislinâ, Mernüş, Debernüş, Sâzenüş, Kefeştatâyüş. Kendilerine sâdık köpeklerinin adı ise Kitmir'dir

Hyphenation

ash·âb