English - Turkish
Definition of argument; dispute; controversy; one who tends to argue or dispute in English Turkish dictionary
- polemic
- sert tartışma
- polemic
- ihtilaflı
- polemic
- tartışma
- polemic
- münakaşaya ait
- polemic
- münakaşayı seven kimse
- polemic
- (isim) polemik, fikir savaşı, inanç tartışması, zıtlaşma, polemiğe giren kimse
- polemic
- münakaşa
- polemic
- münakaşalı
- polemic
- polemicaltartışmalı
- polemic
- {i} fikir savaşı
- polemic
- münakaşacı
- polemic
- polemicsmünakaşa sanatı
- polemic
- {i} polemiğe giren kimse
- polemic
- {i} zıtlaşma
- polemic
- {s} tartışmalı
- polemic
- polemicallytartışma şeklinde
- polemic
- münazaalı
Related Terms
English - English
Definition of argument; dispute; controversy; one who tends to argue or dispute in English English dictionary
- {i} polemic
argument; dispute; controversy; one who tends to argue or dispute
Hyphenation
argument; dispute; controversy; one who tends to ar·gue or dis·putePronunciation
Resimler
Favorites