Definition of an order; a mandate or command; an injunction in English Turkish dictionary
- charge
- {i} suçlama
Tom suçlamayı reddetti.
-Tom has denied the charge.
Cumhuriyetçi liderler suçlamayı reddetti.
-Republican leaders denied the charge.
- charge
- şarj
Telefonumu şarj etmem gerekiyor.
-I need to charge my mobile.
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
- charge
- {f} kredi kartından almak
- charge
- {f} sorumlu tutmak
- charge
- doyurmak
- charge
- kondurmak
- charge
- iş vermek
- charge
- memuriyet
- charge
- (Ticaret) direktif
- charge
- (Kanun) ittiham
- charge
- (Otomotiv) batarya
Güneş panelleri gün boyunca bataryaları şarj eder.
-The solar panels charge the batteries during the day.
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
- charge
- vergin
- charge
- saldırı
Tom saldırı ile suçlanıyor.
-Tom has been charged with assault.
Tom şu anda ağırlaştırılmış saldırı suçuyla yüz yüze.
-Tom currently faces charges of aggravated assault.
- charge
- {i} görev
Patron beni görevlendirdi.
-The boss put me in charge.
Tom resmi olarak görevlendirilmedi.
-Tom hasn't been officially charged.
- charge
- (Askeri) Tank hücumu
- charge
- dolmak
- charge
- {i} iddia
- charge
- {f} uyarmak
- charge
- fiyat talep etmek
- charge
- doldurmak doyurmak
Related Terms
Definition of an order; a mandate or command; an injunction in English English dictionary
- charge