English - Turkish
Definition of an order; a mandate or command; an injunction in English Turkish dictionary
- charge
- {i} suçlama
Tom suçlamayı reddetti.
-Tom has denied the charge.
Suçlama doğru değildi.
-The charge was not true.
- charge
- şarj
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
Cep telefonumu şarj etmeliyim.
-I need to charge my cellphone.
- charge
- {f} kredi kartından almak
- charge
- {f} sorumlu tutmak
- charge
- doyurmak
- charge
- kondurmak
- charge
- iş vermek
- charge
- memuriyet
- charge
- (Ticaret) direktif
- charge
- (Kanun) ittiham
- charge
- (Otomotiv) batarya
Güneş panelleri gün boyunca bataryaları şarj eder.
-The solar panels charge the batteries during the day.
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
- charge
- vergin
- charge
- saldırı
Tom saldırı ile suçlanıyor.
-Tom has been charged with assault.
Saldırı ve darptan suçlandı.
-He was charged with assault and battery.
- charge
- {i} görev
Tom resmi olarak görevlendirilmedi.
-Tom hasn't been officially charged.
Sevmesen bile bu görevi almalısın.
-Even if you do not like it, you must take charge of it.
- charge
- (Askeri) Tank hücumu
- charge
- dolmak
- charge
- {i} iddia
- charge
- {f} uyarmak
- charge
- fiyat talep etmek
- charge
- doldurmak doyurmak
Related Terms
English - English
Definition of an order; a mandate or command; an injunction in English English dictionary
- charge
an order; a mandate or command; an injunction
Hyphenation
an order; a man·date or command; an in·junc·tionPronunciation
Resimler
Favorites