Definition of an order; a mandate or command; an injunction in English Turkish dictionary
- charge
- {i} suçlama
Suçlama doğru değildi.
-The charge was not true.
Suçlamaları ispat edemediler.
-They could not prove their charges.
- charge
- şarj
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
Cep telefonumu şarj etmeliyim.
-I need to charge my cellphone.
- charge
- {f} kredi kartından almak
- charge
- {f} sorumlu tutmak
- charge
- doyurmak
- charge
- kondurmak
- charge
- iş vermek
- charge
- memuriyet
- charge
- (Ticaret) direktif
- charge
- (Kanun) ittiham
- charge
- (Otomotiv) batarya
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
Güneş panelleri gün boyunca bataryaları şarj eder.
-The solar panels charge the batteries during the day.
- charge
- vergin
- charge
- saldırı
Tom birinci derecen saldırı ile suçlandı ve 15 yıl hapis cezasına çarptırıldı.
-Tom was charged with first degree assault and sentenced to 15 years in prison.
Tom saldırı ile suçlanıyor.
-Tom has been charged with assault.
- charge
- {i} görev
Tom hâlâ resmî olarak görevde.
-Tom is still officially in charge.
Tom resmi olarak görevlendirilmedi.
-Tom hasn't been officially charged.
- charge
- (Askeri) Tank hücumu
- charge
- dolmak
- charge
- {i} iddia
- charge
- {f} uyarmak
- charge
- fiyat talep etmek
- charge
- doldurmak doyurmak
Related Terms
Definition of an order; a mandate or command; an injunction in English English dictionary
- charge