Definition of an occasion of fighting in English Turkish dictionary
- fight
- {f} kavga etmek
Ben kavga etmekten hoşlanmam.
-I don't enjoy fighting.
Tom kavga etmekten hoşlanmaz.
-Tom doesn't like fighting.
- fight
- {f} savaşmak
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
Büyük bir savaşçı güç yayar. O ölümüne savaşmak zorunda değildir.
-A great warrior radiates strength. He doesn't have to fight to the death.
- fight
- {i} dövüş
Keşke onlar dövüşmeyi bıraksalar.
-I wish they would stop fighting.
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
- fight
- {i} kavga
Neden kavga ettiklerini bilmiyorum.
-I don't know why they are fighting.
Sınır kavgaları yaygındı.
-Border fights were common.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Amerikalıların sadece savaşmak için herhangi bir arzusu yoktu.
-Americans simply had no desire to fight.
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
Related Terms
Definition of an occasion of fighting in English English dictionary
- fight