an injury inflicted covertly or suddenly; as, a stab given to character

English - Turkish

Definition of an injury inflicted covertly or suddenly; as, a stab given to character in English Turkish dictionary

Related Terms

stab

şişlemek

stab

hacamat etmek

stab

{f} hançerlemek

stab

{f} bıçakla

O, bıçaklanarak öldürüldü. - Tom was stabbed to death.

Polisler onun gırtlağı kesilmeden önce, Tom'un bıçaklandığını düşünmektedir. - The police think that Tom was stabbed before his throat was slit.

stab

deneme

stab

bıçaklamak

stab

(fiil) bıçaklamak, hançerlemek, saplamak, delmek, ihanet etmek

stab

{i} bıçaklama

O beni arkadan bıçaklamaya çalıştı. - He tried to stab me in the back.

O beni sırtımdan bıçaklamaya çalıştı. - She tried to stab me in the back.

stab

{f} batırmak; saplamak; delmek: He stabbed the meat with his fork. Çatalını ete sapladı. i

stab

{i} saplanma

stab

sivri bir aletle yaralamak

stab

kalbini kırma

stab

söz ile yaralama

stab

stab in the back arkadan vurmak

stab

{i} bıçak gibi saplanma

stab

{f} saplamak

stab

{f} delmek

English - English

Definition of an injury inflicted covertly or suddenly; as, a stab given to character in English English dictionary

stab

Hyphenation

an in·ju·ry inflicted cov·ert·ly or suddenly; as, a stab giv·en to char·ac·ter