English - Turkish
Definition of an injury inflicted covertly or suddenly; as, a stab given to character in English Turkish dictionary
- stab
- şişlemek
- stab
- hacamat etmek
- stab
- {f} hançerlemek
- stab
- {f} bıçakla
O beni sırtımdan bıçakladı!
-He stabbed me in the back!
O, bıçaklanarak öldürüldü.
-Tom was stabbed to death.
- stab
- deneme
- stab
- bıçaklamak
- stab
- (fiil) bıçaklamak, hançerlemek, saplamak, delmek, ihanet etmek
- stab
- {i} bıçaklama
O beni arkadan bıçaklamaya çalıştı.
-He tried to stab me in the back.
Ölümle sonuçlanan bıçaklama olayının kıvılcımı, kontrolden çıkan tartışmadan çıkmıştı.
-The fatal stabbing was sparked by an argument that got out of control.
- stab
- {f} batırmak; saplamak; delmek: He stabbed the meat with his fork. Çatalını ete sapladı. i
- stab
- {i} saplanma
- stab
- sivri bir aletle yaralamak
- stab
- kalbini kırma
- stab
- söz ile yaralama
- stab
- stab in the back arkadan vurmak
- stab
- {i} bıçak gibi saplanma
- stab
- {f} saplamak
- stab
- {f} delmek
Related Terms
English - English
Definition of an injury inflicted covertly or suddenly; as, a stab given to character in English English dictionary
- stab
an injury inflicted covertly or suddenly; as, a stab given to character
Hyphenation
an in·ju·ry inflicted cov·ert·ly or suddenly; as, a stab giv·en to char·ac·terPronunciation
Resimler
Favorites