an individual who currently occupies a position

English - Turkish

Definition of an individual who currently occupies a position in English Turkish dictionary
incumbent: {s} görevdeki
Şirket halen görevdeki başkan tarafından 1950 yılında kuruldu. - The company was established in 1950 by the incumbent chairman.
incumbent: üzerine vazife olan
incumbent: boynunun borcu
incumbent: görev olarak yükletilmiş
incumbent: {s} yükümlü
incumbent: Muvazzaf
incumbent: {i} memur
incumbent: {s} düşen
incumbent: {s} zorunlu
incumbent: (isim) görevli, memur, mahalle papazı [brit.]
incumbent: görevli kimse
incumbent: {i} görevli
incumbent: {s} üzerine düşen
incumbent: {i} mahalle papazı [brit.]
incumbent: görevli/papaz

English - English

Definition of an individual who currently occupies a position in English English dictionary: incumbent

an individual who currently occupies a position

Hyphenation

an in·di·vi·du·al who cur·rent·ly occupies a po·si·tion

ın îndıvîcıwıl hu kırıntli äkyıpayz ı pızîşın

/ən ˌəndəˈvəʤəwəl ˈho͞o ˈkərəntlē ˈäkyəˌpīz ə pəˈzəsʜən/ /ən ˌɪndəˈvɪʤəwəl ˈhuː ˈkɜrəntliː ˈɑːkjəˌpaɪz ə pəˈzɪʃən/

History

Favorites